1 Aralık 2013 Pazar

Günler geldi, günler geçti :)

Bir de baktım ki neredeyse 1,5 aydır yazmıyormuşum!! Ne çabuk geçti bu kadar zaman inanın hiç anlamadım. Okuldaki ingilizce derslerim, bilgisayar derslerim, ülkemi tanıtmak için yaptığım sunumlar derken günler akıp gitmiş. 

Geleli 2,5 ay oldu bile. Kaldı 5 ayım. Ve ben geçirdiğim günler arttıkça, gideceğim gün yaklaştıkça derin bir üzüntünün içinde buluyorum kendimi. Hayat çok güzel,yabancı bir ülkedeyken ve tek başına yaşıyorken daha da güzelmiş :)

Eğer hayatınızda elinize böyle bir fırsat geçerse ke-sin-lik-le kaçırmayın diyorum. Tecrübeyle sabit :) Biliyorsunuz gelmeden önce ve geldiğim ilk zamanlar ne kadar çok endişem ve korkum vardı. Ama onların hepsi geçti ve gitti. Yabancı bir ülkede, dilini bilmediğim insanların arasında (2,5 ay geçmesine rağmen Çekçemdeki ilerleme bir arpa boyu desem yeridir :)) o kadar rahatım ve kendimi o kadar buraya ait hissediyorum ki. Belki de böyle hissetmemim en büyük sebebi burada mentorlarımın, öğretmen arkadaşlarımın ve öğrencilerimin bana karşı olan ilgi ve alakalıdır. Burada beni rahat ettirmek ve yalnız olmadığımı göstermek için uğraşan insanlar var. Bana cafede buluşmalar ayarlıyorlar, bowlinge çağırıyorlar ya da evlerinde konuk ediyorlar. Her asistan böyle şeyler yaşıyor mu bilemem ama çerçevenin dışından baktığımda sevildiğimi ve ilgilenildiğimi hissetmek çok güzel.

Yazmadığım süre içinde neler yaşadın derseniz kısa bir özet geçmek iyi olacaktır.

Ekim'in son haftası iki okulumda da  Cumhuriyet'in Kurulumu ve İslam ile ilgili sunum yaptım.

Bu sunumların olduğu zaman aynı zamanda doğum günümün olduğu haftaya geldiği için öğrencilerimden bir sürü hediyeler aldım. :)

Mentorum bana üzerinde Türk Bayrağı olan bir doğum günü pastasını elleriyle yaptı. (Boşuna bana iyi bakıyorlar burada demiyorum. :)

Belçika'ya can dostum güzel insan Beste'yi ziyarete gittim. 3 günde Belçika'nın gezilmedik büyük şehrini bırakmadık.

Belçika'dan sonra ufak bir Fransa-Lyon'daki teyzeme aile ziyaretinde bulundum ve harika zaman geçirdim. Tabi Paris'e gitmeden de dönmedim.

Kasım ayında ise Mustafa Kemal Atatürk ve Türk Eğitim Sistemi sunumlarımı yaptım.

Türkiye'den abim beni ziyarete geldi.


Evet geriye dönüp baktığımda 1,5 ayda yaşadığım kayda değer önemli şeyler bunlar. 

Hayat güzel, Çek Cumhuriyeti'ni seviyorum. Ve ben mutluyum...

Bir sonraki yazıma kadar hoşçakalın, mutlu kalın dostlar :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder