Tarih 9 Nisan. Bir öğle vakti ve ben en yakın arkadaşım Beste ile Classroom Management dersindeydim. Dersin ortalarında telefonlarımıza aynı anda gelen mesajın bizi hayatımızın macerasına sürükleyeceğini bilmiyorduk. Mesajda oda arkadaşımız Kübra Comenius Asistanlığı için asil listede adımızın olduğunu söylüyordu. O anda hayat durmuştı benim için. O andan itibaren içimde durmak bilmeyen bir heyecan patlaması başlamıştı. Derste olduğumuzdan heyecanımızı doya doya yaşayamıyor, dakikalar resmen geçmek bilmiyor, ders bitmiyordu.
Bize saatler gibi gelen zamandan sonra ders bitmiş biz Beste ile kendimizi sınıfın önüne atmış, zıplıyor ve birbirimize sarılıyorduk. Dersten çıkanların meraklı gözleri üzerimizdeydi ama biz sevincimizi doyasıya yaşamanın derdindeydik.
Koşup tanıdığım gördüğüm herkese söylemek istiyordum asil listede olduğumu. Başvurudan sonra o kadar uzun süre geçmişti ki Nisan başı gibi asil listenin açıklanacağını unutmuştum. Hatta o kadar nasıl olsa kabul alamam diye düşünüyordum ki (formu her ne kadar çok iyi doldurduğumu düşünsem de) yüksek lisan başvurularının başladığı o günlerde hangi bölümlere başvursam diye düşünüyordum.
O günkü heyecanımı, mutluluğumu asla unutamam. Artık Comenius Asistanı olacaktım. Bu haber hayatımın resmen yoluna girmesini sağladı. Yüksek lisansa kabul aldı almadı derdi olmayacak, iş arama derdi olmayacak, ev bulma eşya alma döşeme vs. derdi olmayacaktı. Tüm bunlar 1 seneliğine hayatımın macerasını yaşamak için ertelenmişti.
Artık önümde tek ve en çok istediğim asistanlığım vardı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder